Przejdź do głównej zawartości

Rzeczy, które wpycham ludziom do gardła

Ten tekst jest w dużej mierze wynikiem udzielania się w facebookowych grupach okołofandomowych. Jeżeli w jakiejś jesteście, to prawdopodobnie widzieliście przynajmniej raz w życiu post o treści typu "co obejrzeć/przeczytać/posłuchać, jakie rzeczy polecacie". Rzadko biorę udział w takich polecankach, ale jeżeli podane przez piszącego kryteria mi odpowiadają (nie ma bowiem w internecie gorszej rzeczy niż ludzie, którzy ignorują podane wymagania), to staram się go przekonać do dania szansy konkretnej rzeczy. Podczas mojej działalności w social media wykrystalizowałam sobie kilka typów należących do różnych dziedzin kultury, i o nich dzisiaj napiszę - mam nadzieję, że i Wy je sprawdzicie (albo już znacie i lubicie)

FILM:

Moim skromnym zdaniem jest to jedna z lepszych (jeśli nie najlepsza) ekranizacja komiksu.

Scott Pilgrim vs the World - film Edgara Wrighta, którego cała widziana przeze mnie filmografia jest godna polecenia (jaka szkoda, że to nie on robi Ant-Mana *chlip*). Reżyser posiada specyficzny, łatwo rozpoznawalny styl, którego chyba najważniejszym  wyróżnikiem jest szybki montaż. Widać to również w polecanej przez mnie produkcji - jest to ekranizacja komiksu Bryana Lee O'Malleya o chłopaku z Toronto, który musi pokonać Siedmiu Złych Byłych ukochanej Ramony. Brzmi absurdalnie? Tak właśnie jest! Zwłaszcza, że pod względem wizualnym produkcja często upodabnia się do komiksu, używając charakterystycznych dla tego medium środków wyrazu (niektóre ujęcia to wierne przeniesienie na ekran kadrów z pierwowzoru) i nie traci pokrętnego poczucia humoru. Mnie ta mieszanka przypadła do gustu. Mam nadzieję, że Wam też się spodoba.
PS. Zwróccie uwagę na cameo (i brwi) Chrisa Evansa, który zagrał (przecudownie zresztą) jednego ze złych chłopaków.
Trudno o rolę tak różną od innych komiksowych postaci Cevansa - Capa i Human Torcha.


SERIAL:

BBC3, dlaczego?

In the Flesh - o tym serialu już się na blogu rozpisywałam w superlatywach, tym bardziej smuci mnie anulowanie dalszej produkcji przez BBC Three (choć fani próbują przekonać do kontynuowania Amazon i Netflix). To opowieść z zombie, ale nie o zombie, traktująca o nietolerancji, inności, odrzuceniu i innych ważnych tematach, mądrze napisana, rewelacyjnie zagrana, z pięknymi, jakby spłowiałymi zdjęciami krajobrazów północnej Anglii. Poza tym: to tylko 9 (słownie: DZIEWIĘĆ) godzinnych odcinków. Proszę więc wszystkich, którzy to czytają, o zobaczenie In The Flesh. A potem podpisania odpowiednich petycji
Dlaczego?

KSIĄŻKI:

Diuna - klasyka literatury science fiction. Frank Herbert stworzył niesamowicie szczegółowy, intrygujący świat, czerpiący z tradycji różnych kultur i gatunków, opowiadając przy okazji historię zahaczającą o tematykę przeznaczenia, tradycji, a nawet ekologii. Powieść niesamowicie wpływa na wyobraźnię - po prostu czuje się gorąco bijące z piasków Arrakis. Nie będę pisać, o czym właściwie jest Diuna - sprawdźcie sami. Nawet, jeżeli fantastyki naukowej dotychczas nie znosiliście.
Cykl Franka Herberta i jego niezwykle sugestywna wizja świata przedstawionego inspirował wielu twórców fanartów.

Ziemiomorze - Le Guin, razem z Lewisem i Tolkienem, zaliczana jest do absolutnej klasyki high fantasy. Tym bardziej szkoda, że mało kto o jej cyklu słyszał. Być może niektórzy z Was mieli Czarnoksiężnika z Archipelagu jako szkolną lekturę (i mają z tego powodu złe wspomnienia), jednak po ponownym przeczytaniu być może zwrócicie uwagę na kilka nierozwiązanych wątków, które znajdą swoje rozwinięcie w Grobowcach Atuanu i kolejnych częściach. W ogóle cykl dużo zyskuje, gdy traktowany jest jako pojedyncza, długa książka, i w ten sposób właśnie wydano jakiś czas temu Ziemiomorze w Polsce (również w wersji elektronicznej, którą w zależności od promocji można kupić czasem nawet za 30 złotych) 
Jeżeli nie słyszeliście o Ziemiomorzu, powinniście koniecznie nadrobić te zaległości.

KOMIKSY:

Wiem, że świat komiksów może się wydawać nieprzyjazny. Ale w ten sposób tracicie właśnie takie perełki, jak cała seria o Hawkeye'u Matta Fractiona.

W kategorii komiksów raczej nie polecam pojedynczych tytułów. Chętnie jednak pomagam ludziom, którzy pragną zacząć swoją przygodę z tym medium (mówię tu głównie o tematyce superhero), a czują się pogubieni i nie mają zielonego pojęcia na temat co, gdzie, kto z kim, jak. Jeszcze na początku zeszłego roku sama byłam takim zagubionym przyszłym czytelnikiem, więc nie występuję z pozycji eksperta, a raczej osoby, która zna Twój ból. Tak więc - jeżeli macie jakieś pytania typu "chcę zacząć czytać komiksy, ale nie wiem jak" - możecie do mnie pisać, z przyjemnością pomogę przynajmniej jednej zagubionej duszy! 

MUZYKA:

Jeżeli mówimy o muzyce, to raczej nie mam swojego typu (w ogóle nie lubię się muzycznie ograniczać, mam dość eklektyczny gust, który sprawia problem przy każdym pytaniu "więc, czego ty właściwie słuchasz?"). W zależności od okazji polecam różne kawałki i zespoły, ale w sumie najbliżej tytułowej kategorii są ostatnio u mnie Mumford & Sons, na punkcie których ostatnio "mam fazę".

GRY:

Jak może zauważyliście, nie piszę o grach komputerowych. Naprawdę, cała ta gałąź kultury to dla mnie kupka wstydu. Nie gram przede wszystkim dlatego, że jest to kosztowne, czasochłonne i zdecydowanie nie na mojego starego laptopa, który kilka lat temu odmówił posłuszeństwa przy Civ V (ale jako obserwator kolegów przyznam, że tego żałuję). "Z drugiej ręki", czyli wspólnej gry ze znajomymi, polecę posiadające niesamowity klimat Limbo. Tak naprawdę to dałam tę kategorię dlatego, że chciałabym poznać wasze typy dla absolutnego laika w tym temacie. 
Limbo jest creepy. Zagrajcie w to nocą.
To by było ode mnie tyle (na dziś). Mam nadzieję, że Wy podzielicie się ze mną swoimi faworytami, których moglibyście polecać na okrągło. Niewykluczone, że ktoś znajdzie w ten sposób nową ulubioną rzecz :)
Śledź

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wyzwanie czytelnicze - Young Avengers vol. 1

DISCLAIMER: notka (w czwartym akapicie) zawiera mniejsze lub większe spoilery (dotyczące wątków queer w omawianym komiksie). Powinnam się już była nauczyć, że robienie planów mi nie wychodzi, zwłaszc za jeśli chodzi o pisanie. Zaskakująco sporo rzeczy po drodze mi wypadło i ambitne plany powrotu do regularności szlag trafiał. Szczęśliwie jednak z powrotem nabrałam motywacji, a wszystko to przez organizowane przez  Rusty   wyzwanie czytelnicze . I tak się jakoś zdarzyło, że wpadłam na kilka pomysłów na teksty o komiksach. Może wpadnie mi do głowy warta opisania pozycja z innego medium, ale samych komiksów powinno mi starczyć na trochę czasu. Zacznę więc od opisania jedynego tytułu, za który Marvel zyskał nagrodę GLAAD - mam tu na myśli Young Avengers Vol 1 i Vol 2 - oboma runami zajmę się w osobnych tekstach. Jak więc zacząć czytać YA? To z pozoru proste pytanie okazuje się być nieco bardziej skomplikowane - mówimy w końcu o komiksie superbohaterskim. Spróbuję jednak być zwięzła

Dinozarły i cała reszta - wrażenia po "Jurassic World"

Jak pewnie wielu z Was, tak i ja w dzieciństwie przechodziłam okres fascynacji dinozaurami. Pierwszy "Jurassic Park" oglądałam wypożyczony z osiedlowej wypożyczalni VHSów (#gimbyniepamietajo, jest to coś niemalże tak prehistorycznego jak fauna mezozoiku). Książkę Michaela Chrichtona zaś wzięłam kiedyś na wakacje, co oczywiście skończyło się czytaniem w kółko, aż do znajomości niemal na pamięć. Można więc powiedzieć, że moja wyprawa do kina była nostalgia-driven  i nastawiona na dinozaury. Jeżeli tego oczekujecie, to uspokajam: to właśnie otrzymacie. Panie i panowie, rozpocznijmy więc wycieczkę. Z cyklu TruStory. I ain't even kidding , ale to mnie bawi. 1/2. Fabuła: W podstawowych założeniach niezwykle przypomina JP i Tupolewa  katastrofy samolotowe: mnóstwo małych incydentów, które razem prowadzą do rozwałki wszystkiego. 1. Nostalgia:  Oczywiście można iść do kin bez wcześniejszego kontaktu z serią, ale widać, że JW dużo bierze od poprzedników i do nich nawi

Deadpool - recenzja

Śmieszna sprawa z tym Deadpoolem - doskonale pamiętam te czasy, kiedy fani Najemnika z Niewyparzoną Gębą widzieli godną ekranizację tylko w najbardziej odrealnionych marzeniach, wspominam też moment na krótko przed SDCC Anno Domini 2014, kiedy to w internecie pojawiały się pogłoski o trailerze, oraz ten moment, kiedy to test footage będący spełnieniem wszystkich marzeń wypłynął - i dał zielone światło dla całej produkcji, którą możemy obecnie oglądać. Jak więc wyszło? Powiem tak: dokładnie wiedziałam, na co się piszę, więc i nie wyszłam z kina rozczarowana. Po prawdzie to nawet nie oczekiwałam jakiejkolwiek fabuły - wystarczyłby mi półtoragodzinny monolog Deadpoola mówiony wprost do kamery. Jednak film wrzuca naszego bohatera w historię: ta rozgrywająca się w retrospekcjach to kolejna wariacja na temat origin story, ta dziejąca się współcześnie zaś jest podejściem do schematu (rape and) revenge. W związku z tym Deadpool pozbawiony jest szokujących zwrotów fabuły - ta niedogodność j